Naomi Louisse

‘Waar de chirurg stopt, kom ik in beeld’

‘Iemand die op het werk niet op z’n plek zit of wordt overvraagd, kan echt met de gezondheid in de problemen komen.’ Aan het woord is Naomi Louisse, bedrijfsarts in opleiding. Ze was zich er nooit van bewust tot ze zelf niet op haar plek zat, stopte en even niet wist wat ze nu moest doen. ‘Ik denk dat je werk, zeker ook als arts, onderdeel is van je identiteit. Als je dat loslaat, rijst de vraag: wie ben ik zonder die rol?’

Naomi was namelijk longarts in opleiding in het ziekenhuis. ‘Dat is een mooi vakgebied, maar het ziekenhuisleven paste niet bij mij. Je hebt weinig tijd voor patiënten. En je weet nooit of je ’s avonds kunt afspreken. Als er aan het eind van de werkdag een patiënt acuut hulp nodig heeft, ben je de hele avond aan het werk.’

Sociale geneeskunde

Toen ze stopte, was het wel de vraag: wat nu? ‘Ik ging naar de site van de KNMG, want nu ik het ziekenhuisleven achter me zou laten, wist ik niet goed wat er nog meer mogelijk was. Op de opleiding geneeskunde word je vooral klaargestoomd voor het ziekenhuis of voor huisarts. En dan was er nog een hoekje sociale geneeskunde, maar eigenlijk wist ik niet wat het was.’

‘Ik heb daarom meegelopen met andere specialismen. Van ouderenzorg tot arts infectieziektebestrijding en van cosmetisch arts tot bedrijfsarts.’ Via de site bedrijfsartsworden.nl liep ze een dag mee bij de Arbo Unie. ‘Daar merkte ik dat leuk werk een positieve invloed heeft op je gezondheid. Van die relatie tussen werk en gezondheid was ik mij niet eerder bewust.’

Ik begin waar het ziekenhuis eindigt

Hoewel je als bedrijfsarts niet opereert en geen medicijnen voorschrijft, is het vak wel degelijk medisch, zegt Naomi. ‘Als de chirurg klaar is en de patiënt naar huis mag, kom ik in beeld. Denk aan iemand met een pacemaker. Kan die patiënt op z’n werk weer aan de slag met apparaten met bepaalde elektromagnetische straling? Die vraag komt bij mij terecht.

Ander voorbeeld is een werknemer met parkinson die ze begeleidt. ‘Hij is pas begin veertig en de ziekte wordt alleen maar erger. Mijn meerwaarde is om steeds te kijken of het werk nog past. Zo gaat zijn fijne motoriek achteruit. Mede dankzij een toetsenbord met een lichtere aanslag kan hij zijn werk nog blijven doen. Dat is belangrijk, want veel mensen halen voldoening en eigenwaarde uit hun werk.’

Naomi komt ook werknemers tegen met een burn-out en dat vraagt weer een hele andere aanpak. ‘Je probeert de oorzaken van de burn-out weg te nemen, want anders lap je iemand op en help je die op weg naar de volgende burn-out.’

Rouw

Soms komt de bedrijfsarts samen met een werknemer tot de conclusie dat werken echt niet meer gaat. ‘Dat is een rouwproces voor veel mensen. Want je verliest bijna een deel van je identiteit. In zo’n traject – maar eigenlijk in elke situatie – is het enorm belangrijk om samen met de werknemer alle opties en scenario’s na te gaan. Dan dringt de onvermijdelijke conclusie zich soms vanzelf op, ook bij de zieke werknemer. Dat kan het rouwproces iets verzachten.’

Midden in de samenleving

‘Het vak is breed: van preventie tot re-integratie. Je werkt met mensen met fysieke en psychische problemen. En je kan mensen echt helpen om een gezonde stap in hun werkzame leven te zetten. En je komt op plekken waar je normaal niet komt: in fabriekshallen, op bouwplaatsen. Je staat letterlijk midden in de samenleving. Dat is de charme van het vak.’

Loop een keer mee!

Nog een jaar en dan is Naomi afgestudeerd als bedrijfsarts. Ze hoopt dat meer geneeskundestudenten in de zoektocht naar hun specialisatie verder kijken dan alleen het ziekenhuis. Daarom is Naomi nu ook een van de ambassadeurs van bedrijfsartsworden.nl. ‘Loop zeker een keer mee met een bedrijfsarts. Via bedrijfsartsworden.nl is dat zo geregeld en je zult verrast zijn door de veelzijdigheid van het vak.’